به نقل از «مهر»

فضای مجازی تیغ دو لبه در برخورد با فساد است

تاریخ انتشار: ۳۱ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۳۴۹۶۷

به گزارش خبرنگار مهر، اشکان حاجی عبداللهی صبح چهارشنبه در نشست «فساد ستیزی؛ با اژدهای هفت سر چگونه می‌شود مقابله کرد؟» که از سلسله نشست‌های برخط الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و در کانال ایتای حجت‌الاسلام حسین میرزایی نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی برگزار شد، با اشاره به ضرورت مقابله با فساد اظهار کرد: کلید واژه فساد بارها و بارها در بیانات رهبر معظم انقلاب شنیده شده و این ناشی از اهمیت مقابله با فساد است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: ایشان فساد را اژدهای هفت سر و بیماری مهلک و مسری دانسته‌اند، گفت: رهبر معظم انقلاب امسال نیز در دیدار با مسئولان نظام، کارگران و نمایندگان مجلس شورای اسلامی و مسئولان نظامی از مقابله با فساد صحبت کردند.

این فعال سیاسی اجتماعی گفت: رئیس جمهور برای مقابله با فساد عزمی جدی دارد و انتصابات در دولت نیز همین موضوع را نشان می‌دهد. علاوه بر این عزم مقابله با فساد را در عملکرد مجلس شورای اسلامی نیز دیده‌ایم. قوه قضائیه هم در برخورد با فساد عزم خود را نشان داده است، بنابراین بر اساس موارد مطرح شده، در سطح کلان کشور عزم لازم برای مقابله با فساد وجود دارد.

وی با بیان اینکه شفافیت مهمترین راه مبارزه با فساد است، گفت: شفافیت باید در همه حوزه‌ها البته به جز مسائل امنیتی بسط یابد و این شفافیت می‌تواند به پیشبرد اهداف مبارزه با فساد کمک کند.

حاجی عبداللهی با اشاره به لزوم بسترسازی برای مقابله با فساد بیان کرد: غالباً از برخورد مصداقی با فساد لذت می‌بریم، البته این برخورد باید در دستور کار قرار داشته باشد اما برای مقابله، بستر لازم برای انسداد مسیرهای فساد لازم است.

وی با بیان اینکه هرچه از جوانی به سمت کهولت سن می‌رویم، مصلحت‌اندیشی‌ها نیز بیشتر می‌شود، گفت: این مصلحت‌اندیشی‌ها گاهی به روند مبارزه با فساد ضربه زده است. جوانان اراده و انگیزه بیشتری برای مقابله با فساد دارند و باید از دغدغه‌های آن‌ها در مقابله با فساد استفاده کرد.

این فعال سیاسی اجتماعی گفت: واژه اژدهای هفت‌سر در بیانات رهبر معظم انقلاب در خصوص فساد آمده است، این نشان از ارتباط افراد مفسد و لابی‌گری برای جذب قدرت و استفاده از انتفاع یکدیگر است. بنابراین زمانی که برای مقابله با فساد یک فرد مهم، برمی‌خیزیم با افراد و مجموعه‌های دیگری روبرو می‌شویم که با آن‌ها نیز باید مقابله کرد. البته این به معنی فساد ساختاری نیست، بلکه افراد برای کسب منفعت از یکدیگر در موضوع فساد با یکدیگر مرتبط هستند.

وی با بیان اینکه فضای مجازی تیغ دو لبه در برخورد با موضوع فساد است، اظهار کرد: فضای مجازی از یک سو می‌تواند در شفافیت مؤثر باشد و از سوی دیگر می‌تواند به گسترش فساد کمک کند.

حاجی عبداللهی ادامه داد: امروز پول‌پاشی در فضای مجازی یک مسئله مهم است، به عنوان مثال یک مدیر ناسالم از اموال مجموعه خود استفاده می‌کند تا با پول پاشی به لیدرهای مجازی روند اخبار در رسانه‌های غیررسمی را به نفع خود پیش ببرد.

وی خاطرنشان کرد: گاهی تعارض منافع سبب ایجاد مانع در مقابله با فساد می‌شود که لازم است با نظارت دستگاه‌های متولی با این موارد برخورد شود.

این فعال سیاسی اجتماعی با بیان اینکه شبنامه‌ها از موارد دیگری است که این روزها دیده می‌شود و تعداد آن نیز زیاد شده است، اظهار کرد: یکی از راه‌های به وجود آمدن شبنامه‌های بدون اسم، این است که از افراد مبارزه کننده با فساد حمایت نشده‌اند. اگر قانون حمایت از گزارشگران فساد اجرا شود بخشی از این مسائل حل خواهد شد، بنابراین رسمیت دادن به افرادی که با فساد مبارزه می‌کنند می‌تواند به کاهش این شبنامه‌ها کمک کند.

وی با بیان اینکه نظارت میدانی و حمایت رسانه ملی از نقاط مهم مبارزه با فساد است، گفت: اخبار خوب و امیدبخش و خدمات افراد خدوم باید بازتاب داده شود اما این سبب نمی‌شود که اخبار مقابله با فساد ذکر نشود، البته تعداد اخبار امیدبخش بسیار بیشتر از فسادهایی است که صورت می‌گیرد

حاجی عبداللهی تصریح کرد: اگر فردی خود پرونده فساد نداشته باشد و در مسیر مقابله با فساد نترس باشد و در عمل خود نیت خالص داشته باشد، کسی نمی‌تواند در مسیر مبارزه با فساد به وی ضربه وارد کند.

وی با بیان اینکه امروز برخی از مسئولان برای مقابله با فساد ترس دارند، گفت: این از دردها و آفت‌های مسیر مبارزه با فساد است و مسئولان دلسوز باید در جهت رفع آن تلاش کنند.

کد خبر 5816107

منبع: مهر

کلیدواژه: فضای مجازی فساد مالی اصفهان حسین میرزایی بوشهر خطبه های نماز جمعه اردبیل کرمانشاه گلستان تبریز اداره کل راهداری و حمل و نقل جاده ای البرز استان کرمان فارس ایلام مشهد اربعین حسینی اصفهان شهرستان کرج برای مقابله با فساد مبارزه با فساد حاجی عبداللهی فضای مجازی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۳۴۹۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پدر، مادر، ما متهمیم ...

وقتی در اتوبوس انسان‌هایی را می‌بینی که بعد از دوران پرتلاطم کرونا علیرغم مریضی هنوز با ماسک و دستمال بیگانه‌اند و با عدم رعایت خود ده‌ها نفر را در این شرایط سخت درگیر بیماری می‌کنند ، وقتی در کوچه تنگ ، با ماشین کنار می‌کشی تا ماشین روبرو بدون دردسر عبور کند و در ادامه نگاه طلبکارانه را دشت می‌کنی، وقتی در جشن چهارشنبه‌سوری ،به جای آتش بازی و جشن و شادی و استفاده از وسایل امن امروزی با مواد محترقه وحشتناک و خطرناک جشن تاریخی با فوت بیش از ۲۰ نفر و مشکلات بیمارستانی بیش از ۲۰۰۰ نفر را نظاره می کنی ، وقتی در عصر حاضر هنوز بنا به عدم رعایت بدیهیات و اصول اولیه بهداشت فردی باید با بوی نامطبوع و کثیفی بسوزی و بسازی ، وقتی در زندگی امروزی هنوز اصول اولیه آپارتمان نشینی را جانیفتاده می‌بینی ، وقتی توانایی و درک و فهم مردم از روابط متقابل در تمامی نقش‌ها را در مرز فاجعه رصد می‌کنی ، وقتی آمارهای فرهنگی ، اجتماعی را به گِل نشسته می‌بینی ، وقتی ...

چندی‌ست به رفتار و کردار عموم مردم بیشتر حساس و دقیق شده‌ام و گویی هرچه بیشتر دقیق می‌شوم عمق دردناک ماجرا بیشتر هویدا می‌شود.

آنچه می‌بینم چیزی جز زوال فرهنگی نیست. دیگر کار از معضلات بزرگ فرهنگی گذشته، مشکلات به عدم رعایت سطوح ابتدایی فرهنگ رسیده.هرچند دیدن این زوال در جامعه ایی که کتاب در آن تبدیل به کالای لوکس شود و خرید کتاب فراموش شود و لیست کتاب های پرفروشش هم بنا به محتوای کتاب برق شوقی در چشمت نمی اندازد، جامعه ایی که پرفروش ترین فیلم‌هایش فیلم های کمدی دم دستی هستند و فیلم های اخلاقی و فرهنگی حوصله دیده شدن نمی یابند ، جامعه ایی که کافه هایش از پاتوق بحث های روشنفکری به پاتوق بازی های مافیایی تغییر جهت داده ، جامعه ایی که از زنگ هنر و فرهنگ در ساختار آموزشی اش چیزی جز اسمی نمادین باقی نمانده ، جامعه ایی که اساتید دانشگاهی که الگوهای جذاب سنین جوانی هستند از تهی سرشار شده و چیزی به تعداد انگشتان دست از آنها باقی نمانده، جامعه ایی که رسانه اش خوراک فرهنگی تزریق نمی کند و بنا به شکاف عمیق کارسازی اش را از دست داده پیش بینی این وضعیت چندان عجیب نبوده و نیست.

قطعا نگاه ایده آل گرایانه ندارم و می دانم در هر جامعه ایی (حتی جوامع پیشرفته فرهنگی) هم فیلم های کمدی و تفریحات سرگرم کننده طرفداران خودش را دارد و همچنین آگاهم که بخشی از این تغییرات حاصل مناسبات و اقتضائات زندگی امروزه است اما صحبت از تناسب و تعادل است. وقتی تناسب و تعادل به کلی برهم خورد و فیلمها و صفحات و تفریحات دم دستی و سطحی فاصله ی کیلومتری با موارد تحلیلی و قابل تامل و فاخر می یابد نتیجه متفاوت و غم انگیز می شود.

آری، در هر جامعه‌ایی حاکمیت و دولت با فرهنگ‌سازی از طریق دو ابزار قدرتمند رسانه و فضای آموزشی که در دستانش است نقش اساسی ایفا می کند و برکمتر کسی پوشیده نیست که فرهنگ‌سازی در وهله اول وظیفه دولت و حاکمیت است تا با ابزارهای قدرتمندش فرهنگ سازی کند و جهت دهد و در ادامه نیز خانواده. اما وقتی در ساختار کلان این هدف را کم رنگ وکارکرد تاثیرگذاری اش را کم رمق می یابی، یا جهت دهی اش را جهت دهی مناسب تحلیل نمیکنی و خانواده را نیز به عنوان بازیگر فعال بعدی، به دلیل حضور در همین بستر اقتصادی فرهنگی در اکثر موارد غیرموثر و پیرو می یابی چه باید کرد؟

آیا باید ایستاد و این سقوط دهشتناک را نظاره کرد ؟ آیا همچون اقتصاد و ... کاری از دستمان برنمی آید؟

نقش افراد (به ویژه بنا به فراگیر شدن فضای مجازی ) در ریز موارد چه می شود؟

در این خصوص شاید نتوان در بُعد کلان کاری کرد و این فرصت بنا به موارد گفته شده در حیطه و توان ما نباشد یا در نگاه بدبینانه تر از دست رفته باشد و فرآیندی جدی تر و قوی تر و متفاوت تر برای احیایش نیاز باشد ، اما در خصوص ریز موارد و خرده فرهنگها نقش افراد کمرنگ نیست

اینکه در رانندگی اینچنینیم، اینکه بدیهیات بهداشتی اولیه را نمی دانیم، اینکه موارد ابتدایی آداب و معاشرت را بلد نیستیم ،اینکه با هنر رابطه نا آشناییم ، پای چیزی بیش از کمکاری دولت و حاکمیت در میان است..

به نظرم برخلاف اقتصاد و سیاست های کلان سیاسی که نمی‌توان در بعد فردی چندان کارساز بود، در بحث فرهنگی شاید بتوان تلنگر و جریانی ایجاد کرد. جریانی هرچند کوچک.

شاید در عصری که فضای مجازی محرومیت و محدودیت های دانستن و یادگیری را از بین برده و از طرفی هر صفحه مجازی خودش نقش یک بیلبورد را ایفا می کند ،عضویت در گروه‌های منتشر کننده مطالب مفید ، خواندن و بازنشر تلنگرهای فرهنگی در فضاهای مجازی مان می تواند خود به خود نقش موثری در بیداری ما و در ادامه، جامعه ایجاد کند. باید از فضای مجازی نه فقط در جهت خرید وسرگرمی و پُرکردن اوقات فراغت که گاها برای دِین فرهنگی مان بهره ببریم.

باید آستین ها را بالا زد، زوال فرهنگی با سرعتی عجیب در حال پیشروی ست . معضلی که تحملش از زوال اقتصادی و سیاسی به مراتب سخت تر است چرا که اگر دلخوشی و تکیه گاه فرهنگی مان هم از دست دهیم، تحمل بار اقتصادی ،سیاسی دیگر غیرممکن خواهد بود.

پس، از آنچه داریم برای آنچه می‌توانیم اصلاحش کنیم نهایت استفاده را ببریم.

همرفیق ،همشهری، همکار و هم میهنی عزیز ، حداقل با رعایت موارد اولیه فرهنگی و اضافه کردن چند پیجِ خوب ادبی، روان‌شناسی ، تحلیلی و اندیشه ایی به صفحات مورد علاقه خود و اضافه کردن عادت مطالعه روزنامه و کتاب خوب چرخه زوال فرهنگی را به سهم خود بشکن و در سال جدید از فضای مجازی ،درکنار استفاده کاری یا پُر کردن اوقات فراغت برای خواندن ، تامل کردن ،تغییر کردن و در ادامه بازنشر مسائل فرهنگی برای استفاده دیگر دوستان بهره ببر . ساده ترین و کمترین کارهایی که بدون هزینه یا با حداقلی ترین هزینه می توانیم انجام دهیم و جای هیچ بهانه جویی در آن نیست.

قصد شعار دهی های کلیشه ایی ندارم اما چاره ایی نیست، تا دیرنشده خانه تکانی فرهنگی کنیم و برای نجات تتمه بارقه های سوسو زننده فرهنگی بکوشیم.

که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل

*فعال اجتماعی

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903032